Η Παιδική Κακοποίηση σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. ορίζεται ως : «Η κακοποίηση ή κακομεταχείριση του παιδιού περιλαμβάνει όλες τις μορφές σωματικής ή συναισθηματικής κακής μεταχείρισης, σεξουαλικής παραβίασης, παραμέλησης ή παραµεληµένης θεραπευτικής αντιμετώπισης ή εκμετάλλευσης για εμπορικούς σκοπούς, η οποία καταλήγει σε συγκεκριμένη ή εν δυνάμει βλάβη που αφορά στη ζωή και στην ανάπτυξη του παιδιού, στα πλαίσια µιας σχέσης ευθύνης, εμπιστοσύνης και δύναμης»
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν3500/2006 (Σωματική βία σε βάρος ανηλίκων) για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας: «Επί ασκήσεως σωματικής βίας σε βάρος ανηλίκου, ως μέσου σωφρονισμού στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Συνέπειες κακής άσκησης) αναφέρει: « Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την Επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ` αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας, οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου, ο εισαγγελέας ή και αυτεπαγγέλτως, να διατάξεις οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Το δικαστήριο μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον ένα γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο ή, αν συντρέχουν και στο πρόσωπο αυτού οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου, να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή, ακόμη, και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτον ή και να διορίσει επίτροπο»
Πρακτικά λοιπόν μπορεί και πρέπει να αφαιρεθεί η άσκηση γονικής μέριμνας του γονέα που κακοποιεί το τέκνο του.

Τι μπορείτε να κάνετε αν γνωρίζετε κάποιο θύμα παιδικής κακοποίησης;

Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή ακόμη και αν υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά καθώς η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο. Η παιδική κακοποίηση δεν είναι βεβαίως μόνο σωματική ή σεξουαλική, που είναι οι πρώτες μορφές κακοποίησης που έρχονται στο νου μας, αλλά και συναισθηματική και ψυχολογική. Οι κακοποιητές γονείς ή ενήλικοι μπορούν να είναι οποιουδήποτε μορφωτικού επιπέδου.
Η απάθεια είναι συνενοχή και οφείλουμε να προστατεύσουμε τα δικαιώματα του παιδιού γι’ αυτό η άμεση πρώτη κίνηση είναι η καταγγελία στην αστυνομία με την υποβολή μήνυσης και έναρξης της ποινικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα ως δεύτερη κίνηση πρέπει να κατατεθούν ασφαλιστικά μέτρα με αίτημα την απομάκρυνση του θύτη από το περιβάλλον του τέκνου, αφαίρεση της επιμέλειας και την χορήγηση προσωρινής διαταγής.
Η παιδική κακοποίηση είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που δεν αντιμετωπίζεται μόνο νομικά. Για την ψυχική υγεία του ανήλικου θα χρειαστεί και η συνδρομή κατάλληλων ειδικών (ψυχολόγων, γιατρών κ.τ.λ.) που θα προασπίσουν τα συμφέροντα του ανήλικου.
Δεν μένουμε απαθείς – αντιδρούμε στα φαινόμενα παιδικής κακοποίησης!